Alles is begonnen wel meer dan 100 jaar geleden in Izegem, een klein stadje gelegen in het Belgische West-Vlaanderen.
Izegem was op het eerste zicht geen speciale stad, het was er rustig je kon er fabrieken en handelaars terugvinden en op donderdag avond kon je het grootste deel van haar inwoners aantreffen in de iconische cafés op korenmarkt en de grote markt. Kortom Izegem beantwoordde perfect aan wat je van een stad zou verwachten.
Maar voor de inwoners van Izegem was het alles behalve een “gewone” stad. Het was een gemeenschap van mensen die verbonden waren door gedeelde passie want Izegem was geen grijze muis het was dé hoofdstad van de borstel – en schoenindustrie. Pure staaltjes van vakmanschap, passie en creativiteit mochten dagelijks de Izegemse fabrieken verlaten om een plaats te vinden bij mensen, overal ter wereld, die een voorliefde hadden voor meesterlijke kwaliteit.
Het was de gedeelde passie van de Izegemnaren die het kleine West Vlaamse stadje liet uitgroeien tot een referentie op wereldniveau!
Nu denk je waarschijnlijk dat de gedrevenheid van de Izegemnaren het ingrediënt voor het ontstaan van de Duxies was. Deels heb je gelijk maar iedere gepassioneerde kok zal je vertellen dat een meesterlijk gerecht bestaat uit het perfecte samenspel van ingrediënten op topniveau maar nooit uit slechts één ingrediënt.
Ver na donkeren en wanneer de meeste mensen sliepen brandde er steevast nog licht in het atelier van Jozef, een Izegemse houtbewerker die monturen maakte voor zowat alle borstelfabrieken in Izegem. Jozef zijn dagen waren gevuld met het bewerken van hout en dat deed hij als de beste. Wist hij veel dat hij de geestelijke vader van de Duxies zou worden …
Wanneer de werkdag voorbij was gebeurde er iets met Jozef, iets dat te vergelijken is met de ritmische bewegingen die je voet maakt wanneer je dat ene liedje hoort waar je blij van wordt, of met de spontane lach die op je gezicht verschijnt wanneer je terugdenkt aan dat nostalgische, zorgeloze moment waarbij je als kind gezellig met je familie rond het haardvuur op kerstavond je pakjes openmaakte.
Jozef kon het niet tegenhouden, hij trok zich terug in zijn atelier en moest zijn creatieve geest de vrijheid geven waar hij zo naar verlangde. Na vele jaren groeide het gevoel dat er meer was bij Jozef, meer dan houtbewerking, meer dan maken wat anderen vroegen. Gepassioneerd door de perfecte vorm, de mooiste stijl, de grenzeloze uiting van creativiteit en geïnspireerd door het Izegemse erfgoed creëerde Jozef vanuit zijn kleine atelier de prachtigste monturen voor haarborstels.
Terwijl vele mensen de haarborstel zagen als een simpel gebruiksvoorwerp zag Jozef een kunstwerk, de perfecte vorm, de perfecte inplanting van de vezels, hout en haren van topkwaliteit. Alles liet Jozef samenkomen tot harmonisch geheel. Een kunstwerk waarmee kappers passionele kunstwerken maken, een pareltje dat een onmisbare rol speelt in het leven en goed gevoel van vele mensen.
Jozefs drijfveer was niet de haarborstel maar wel het goede gevoel dat hij bij de mensen creëerde, het ondersteunen en stimuleren van de creativiteit bij kappers en zijn fierheid dat hij eindelijk kon doen wat hij graag deed waren hetgene die hem een gelukkig man maakte.
Zijn passie voor dat goede gevoel, die ondersteuning de fierheid en zijn voorliefde voor haar gaf Jozef niet alleen door via zijn DNA maar ook in zijn opvoeding, van generatie tot generatie.
Jozef is de inspiratiebron, de geestelijke vader en de bezieler die geleid heeft tot het volk der Duxies, een volk dat 100 jaren nadat Jozef zijn passie de bovenhand liet nemen sterker is dan ooit en als kernwaarden verbondenheid, passie, sfeer en familieband in zich dragen, een volk dat zich laat inspireren door dat goede gevoel, het stimuleren van de creativiteit, een volk dat de voorliefde voor het haar nooit zal verliezen.
Vier generaties van Duxies drukken elk op hun unieke manier hun stempel op de industrie van de borstels en haarverzorging, maar allen doen ze dat dankzij de passie van Jozef. Duxies zullen altijd gedreven zijn door passie en inzetten op verbondenheid! Dat is hoe de Duxies leven...